De korte broek kan aan!

Zoals al eerder gemeld, is de Zoo van San Diego de moeite waard. Een dagje uit voor Alma en Wilko. Na een frisse ochtend en een regenachtige maandag was het eindelijk tijd voor de korte broek

Nog wat andere dieren, ik bedoel sinds het laatste zoo bericht:

Benen Benchmark

Het is weer even geleden sinds ons laatste bericht, maar ja druk druk druk. Alma en Wilko zijn hier, Freke's zus en zwager. Op 27 februari stonden ze op LA airport en heeft Freke ze opgehaald.

Beide dames hebben natuurlijk prachtige benen, echter de zon van Californie laat wat sporen achter.

Nu nog kijken wat drie weken zon goed kan maken?

Engels kustpad

Freke en ik hebben in ons (grijs) verleden veel in Engeland getrokken. Met name over paden langs de kust. Torrey pins nature reserve is ook iets dergelijks behalve het weer dan. Hier is het droog en schijnt de zon.

Harm was overigens wel nat, maar hij had gezwommen.

Wisseldag

De afgelopen weken en de aankomende weken loopt het storm. Zojuist afscheid genomen van Peter, Nicole en Jolien, die weer naar de Robijnring terug gaan. Morgen komen de zus van Freke met haar man drie weken hotel houden. Aansluitend krijgen wij mijn ouders op bezoek. Tot en met de eerste week van april zijn wij onder de pannen. Tijd om te bloggen schiet er een beetje bij in.

Mission Trails

Peter is een hardcore geocacher en omdat wij er zo nu en dan ook wel eentje doen, besloten we een wandeling te maken op Mission trails. Binnen een straal van 3 km lagen er 1000 caches. Een mooie gelegenheid de scores op te krikken.

Mission trails is een nature reserve ongeveer 15 km naar het zuiden. In feite is het een berg Cowles Mountain met een prachtig uitzicht over Down town.

De eerste cache

Een salamander

Op zoek naar een cache stuitten Peter en ik op twee ratelslangen die lagen te zonnen op een steen. Helaas toen wij eindelijk het fototoestel in de aanslag hadden, waren ze verdwenen. De cache hebben we maar laten zitten.

Dichter bij de top werd het druk. Er was een zigzag pad naar boven en de mensen liepen als mieren omhoog

De summit

Het uitzicht was gigantisch. Helaas was het niet kraakhelder dus het zicht was beperkt.

Natuurlijk kon je "onze berg" ook zien. Niet te zien op de foto, maar met een verrekijker keek je zo bij de van de Campjes in de achtertuin. Ze waren niet thuis ;-)

Na een wandeling van ruim drie uur en slechts 8 caches rijker weer terug getogen naar huis. De bleke Nederlanders waren compleet verbrand, maar ook de doorgewinterde San Diegans hadden ook een beetje een rode nek.

Wat wenst u: Sneeuw of woestijn?

Na ettelijke mislukte pogingen afgelopen week, gingen wij met onze nieuwe gasten: Peter, Nicole en Jolien naar de woestijn bij Borrego Springs. We namen de toeristische route via Sunrise Highway. Hier zijn prachtige uitzichten over de woestijn. Door de regenbuien afgelopen week lag hier een dik pak sneeuw. Daar stonden Jelle en Harm dan in hun korte broeken.

Het was druk en er werd volop gesleed. Het uitzicht was prachtig:

Onze Nederlandse gasten hadden echter al voldoende sneeuw gezien en kwamen voor de warmte naar Californie. Na de appeltaart in Julian, (ook hier lag weer sneeuw) door gereden naar de woestijn.

Op aanraden van een collega nog een stalletje aangedaan met grapefruits out of the dessert.

Hooters (again)

Jacqueline en Annet wilden onze jongens trakteren op etentje. Ze mochten zelf kiezen waar ze heen wilden. Nou dat wisten ze snel: Hooters. Zo ging ik met drie dames en drie heren naar de Hooters. Een bijzondere ervaring.

Jacqueline kon ongegeneerd foto's maken van Kate, onze lieftallige serveerster. De video van Annet houden we nog tegoed.

Na het eten nog even door de merchandise en kalenders, en kleding gekocht.

Binnenkort dus in Blixembosch?

Rondje Mira Mar

Na ruim een half jaar, toch nog even wat competitie voor de dames. Even kijken waar ze staan. Freke had een thuiswedstrijd rond Mira Mar uitgezet.

Over de uitslag heb ik niet veel gehoord, maar volgens mij staat de winnaar in het midden.

Dagje Coronado Island

"Van horen zeggen"

Freke ging met haar vriendinnen een dagje naar Coronado Island met als hoogtepunt een lunch in Del Coronado.

's Middags dan nog naar La Jolla, naar de zeeleeuwen. Harm ging ook mee. Hij had er een ijsje uitonderhandeld.

Andere ITA's: Dit is "Coldstone"

Rijschool "Neerhof"

Gijs heeft zijn theorie gehaald en dat betekent dat hij mag rijden onder begeleiding. Nou dat is de eerste paar keren toch wel zweten. Gelukkig hebben we airco.

Gijs rijdt in de witte Subaru op een rustig industrie terrein.

Schakelen gaat nog wel een beetje met "horten en stoten"

San Diego Padres

Freke was het weekend met Annet en Jacqueline naar LA. Wij mannen gingen mannen-dingen doen. Naar de open dag van de San Diego Padres: Het baseball team van San Diego.

Het "Petco Stadium" ligt in San Diego Downtown. We zijn er al een paar keer bij geweest, maar nog nooit binnen haar poorten:

Geen hoge hekken rond het veld. Geen hekken tussen de "vakken". Het baseball publiek is gedisciplineerd netjes. Baseball kijken is een dagje uit. Rondom het stadion zaten allerlei terrasjes en parken.

 Picknick weide met een baseball veldje

Picknick tribunes

Overigens al het groen dat je ziet is kunstgras.

Terugblik vanaf de bleechers:

Als laatste nog een close up van de sponsor:

Strijd tegen de elementen

Na een paar maand "nachtjes" slapen stonden Jacqueline en Annet na een reis van 24 uur op het vliegveld van San Diego.

Vrijdag had Freke een mooie strandwandeling gepland bij Torrey Pines. Er was high surf advisory. Dit betekent hoge golven 2 - 3 meter, extra sensatie dus.

Echter, de kracht van water werd toch een beetje onderschat. "Hollanders" zouden toch beter moeten weten. Het kuieren langs de waterlijn werd uiteindelijk een waterballet toen een "tsunami" het strand bereikte:

Wat overblijft is zand.

Door de hoge golven en de vloed zwommen er twee walvissen vlak onder de kust (100 m). Whale watching kan dus ook al van het lijstje.

Annet en Jacqueline

Twee vriendinnen van Freke hadden een maand of 4 geleden aangekondigd dat ze zouden komen. Woensdagavond hebben we Annet vlak voor vertrek nog gesproken via Skype en 24 uur later, na een lange vlucht via Washington stonden ze op San Diego Airport.

Dankzij de jetlag stonden ze vrijdagmorgen stonden ze al vroeg naast hun bed. Annet wilde wel mee om de jongens naar school te brengen. Ze maakte daarbij de volgende foto's. Iets wat wij ons dus nooit was gelukt.

 Johan gaat naar Cymer

 Gijs fietsen naar school (met zijn nieuwe tas)

 Jelle en Harm (en Freke) bij de drop-off zone op school.

(Kijk vooral de andere kant op. Die mevrouw met de camera kennen we niet)

 De gate

Schoolbus bij Marshall Middle School

Jury duty

In Amerika hebben ze jury rechtspraak en iedere Amerikaan moet op toerbeurt hiervoor een dag eens in de twee jaar voor opofferen. Zo kreeg Freke ook een oproep voor Jury Duty. Dat leek haar wel leuk. Duim omhoog: onschuldig, Duim omlaag: hangen!!

Helaas, alleen de echte Amerikaanse burgers mogen meedoen. En wij als tijdelijke gasten zijn uitgesloten van de jury. Blijft de vraag hoe zij in het bestand van de jury terecht is gekomen?

Geslaagd voor theorie

Naar hard studeren en oefenen op de theorie vragen is Gijs vrijdagmiddag naar de DMV geweest en is geslaagd voor zijn theorie examen. Hij moet nu nog twee uur praktijkles nemen en dan mag hij (onder begeleiding van zijn ouders) autorijden. Als hij zestien is mag hij op voor zijn praktijk en wordt het papieren vodje ingewisseld voor een heus plastic kaartje.