Johan geslaagd voor zijn rijbewijs

Een dag na Freke kan ook Johan grijnzen. Zijn rijbewijs is binnen. Hij heeft niet de maximale score, maar weet ook niet wat hij fout heeft gedaan.
Het begint erop te lijken dat de meeste settle-in hobbels zijn genomen: SSN, school, rijbewijs.

Harm Jarig

Dinsdag 30 Augustus. De dag waar Harm een jaar naar uitkijkt. Hij had een prachtige kalender gemaakt om het af te strepen en dinsdagmorgen 30 Augustus was  het zover. Hij werd 11 jaar uit.

's Morgens al heel vroeg opstaan, want jarig of niet. Om negen uur moesten hij en Jelle op school zijn om hun rekentoets te maken.

Natuurlijk waren er kadootjes:

 Puzzel (Jan van Gaasteren)

Morphsuit. Een strak pak dat helemaal over het gezicht gaat. Dit is Harm

 Ontbijt

Reuze beer (deze wil papa nog wel eens lenen om op de carpoolstrook te mogen rijden)

Vanwege het feit dat alle ASML-ers bij Cymer 's avonds een diner hadden met managers uit Veldhoven had Freke alle dames maar uitgenodigd voor een eigen (pool)party bij ons thuis.

Alles paste precies met de tijd

  9:00 naar school met Gijs, Jelle en Harm voor inschrijving en rekentoets.

11:00 rondleiding bij Gijs.

12:30 Daarna alles klaarmaken

15:00 uur Freke naar de DMV  om af te rijden

15:40 afrijden

16:40 klaar en terug naar huis

17:00 eerste bezoek voor de deur.

Gelukkig hadden we mooi weer. Pak van ons hart ;-)

Harm had veel succes met zijn morphsuit. Kleine kinderen bang maken.

Taco's eten 

Helaas geen foto's van het ASML etentje, maar het was daar ook heel gezellig. William en Thijs belandden daarna nog bij ons thuis vanwege allerlei carpool en andere uitwisselingen. Het was nog lang onrustig aan de Heartwood court.

Harm kon aan het einde van de dag terugkijken op een prachtige dag. Hij heeft een groot bed, maar de beer paste maar net

Levensgevaarlijk zo'n beer

Nu maar weer een jaar wachten.

Gijs ook op school ingeschreven

Na de inentingsperikelen van dinsdag, konden we Gijs zijn inschrijving afmaken. Dit was in een kwartiertje gepiept. Wel kwam de nurse nog even vertellen dat Gijs zijn inschrijving voorwaardelijk was en dat hij nog wel zijn vervolgprikken moest halen en dat zij dit in het schoolsysteem had gezet en dat zij verwachtte dat eind september er een papiertje kwam dat hij inderdaad deze tweede prik had gehad en dat dit voor de derde prik over vier maanden net zo ging.

Maar dat duurt nog zo lang.

Freke geslaagd voor rijbewijs :-))

Freke is geslaagd voor haar Californische rijbewijs. Ze is zo blij als een 18 jarige en heeft het papiertje op zak. Binnen enkele weken komt er een plastic variant via de post.

Scripps Ranch Highschool

Vandaag hadden wij om 13:00 uur een afspraak met de Highschool om Gijs in te schrijven. Dit zou een uur kosten, maar na de formulieren van de Middle school, verbaasde ons niets.

Na het secretariaat, kwamen wij bij de school nurse. De vaccinaties van Gijs waren niet volgens de Amerikaanse standaarden. Het ontbrak aan boosters voor Kinkhoest en Hepatitis B. Dus eerst moest dat op orde zijn.

Terwijl Susan (onze nieuwe local area consultant) belde met apotheken in de buurt, gingen wij toch even praten met het vervolg station die ging over de vakken. Zij verbaasde zich over de enorme hoeveelheid vakken die Gijs in Nederland kreeg. Ook de klassieke talen vond ze heel bijzonder. De cijfers begreep ze niet, maar na wat heen en weer praten, werd dat duidelijker.

Intussen had Susan contact gehad met verschillende pharmacies en de CVS in Rancho Bernardo de juiste cocktails op voorraad, dus wij met het hele spul daar naar toe. Hier  bleek echter dat de de vaccinatie dame net even weg moest. Ze zou over een uur weer terug zijn. Afijn. Twee uur later waren de prikken gezet, maar de school was inmiddels gesloten. Morgenvroeg kunnen  wij weer terug om de enrollment af te ronden.

Zo ben je een hele middag bezig om iemand in te schrijven voor school en dan ben je nog niet klaar. Alles kost hier twee tot drie keer zoveel tijd. Ook omdat je het systeem niet kent.

Even wat foto's van Scripps Ranch High School

Morgen dus weer. Gijs kan dan meteen mee doen met het introductie programma.

Legoland

We hadden al een tijdje in de planning staan om naar Legoland California te gaan, maar door oorontstekingen, kiespijn en andere ongemakken was het blijven liggen. Echter zondag 28 augustus ging het dan toch gebeuren.

Legoland ligt in Carlsbad ten noorden van San Diego. Dit is een half uurtje rijden vanaf ons huis.
Een foto impressie voor mensen die liever plaatjes kijken dan lezen:

Bob de bouwer voor de buurjongens

Freke in de robotarm

Harm met de Volvo

De meest favoriete atractie

 Paardje rijden. Freke mocht niet meer

 4D filmbril

Toe wij weggingen was de parkeerplaats leeg

Het park was mooi aangelegd. Van sommige attracties werd je behoorlijk nat, maar "who cares". Leuk om Amerika te zien in legoblokjes.
We hebben ons prima vermaakt.

Freke is geslaagd voor theorie

Vanmorgen moest Freke op voor haar theorie van het rijbewijs en ze is geslaagd. Met slechts een fout was ze beter dan mij en zelfs beter dan Martijn.

Volgende week dinsdag mag ze afrijden.

Driving test and insurances en hoe dingen anders werken dan wij gewend zijn

Gisteren ging ik naar de DMV om af te rijden. Stond ik tussen de 16 jarigen als 'senior' met mijn autopapieren in de rij en toen ik eindelijk aan de beurt was, werd mijn stapeltje van de huurauto grondig bekeken en werd ik geweigerd!! Het verzekeringspapier van AVIS was verlopen en ik had geen papier waarop stond dat de auto verzekerd was. Ik had dit nog bij de AVIS nagevraagd, maar het was toch onvoldoende voor de DMV. Gelukkig kon ik nog wel een nieuwe afspraak maken.

Ik dus weer naar huis met een sik. De AVIS gebeld, maar ik kreeg niemand te pakken. Om de voortgang bij Cymer niette veel te belemmeren nam Freke het over.

Vandaag kon ze terecht bij het lokale kantoor en tot haar grote verbijstering werd haar daar verteld dat de auto helemaal niet was verzekerd. Hoe was dat nu weer mogelijk. Een verzekering zou 1400 dollar kosten omdat het met terugwerkende kracht moest. Je begrijpt dat dit een schok was

Ik dus weer bellen met het ASML reisbureau. Hoe het toch mogelijk was?

Wat blijkt. Verzekeringen zijn geregeld op een ander contract tussen ASML en AVIS. Dat weten ze niet op een lokaal kantoor. Vanwege dit andere contract moet je voor een rij test een a4tje hebben van de ÀVIS waarop ze dit verklaren. Dit was een bekende procedure en ze zou het voor mij in orde maken. Inmiddels heb ik alle papierwerk en ga ik volgende week voor de tweede poging.

Morgen gaat Freke voor haar theorie.

Marshall Middle School

Op 24 augustus konden wij naar Marshall Middle school om Jelle en Harm in te schrijven. Op de website stonden twee tijden. Acht uur en elf uur. Wij probeerden het eerste tijdstip, dan hadden we dat maar vast gehad.

Inderdaad, de school was open en wij konden beginnen met de procedure. Dit betekende 10 formulieren invullen per persoon. Steeds weer dezelfde gegevens. Naam, adres, telefoonnumer etc. Er onstond wat discussie rondom de proof of residence. Wij hebben geen facturen van gas, water, licht en huur. Daarom hadden wij slechts een formulier van Oakwood die beschreef dat wij inderdaad op dat adres woonden. Uiteindelijk accepteerden ze dit met een brief van het ASML pensioenfonds.

Na ongeveer een uur waren wij door de formulieren heen en was de enrollment een feit. Dinsdag hebben Jelle en Harm een math test en donderdag een rondleiding door de school.

Terug naar de auto zagen wij dat het hek van het schoolplein open stond. Daar nog wat impressie foto's geschoten.

Wortelkanaal enzo

We blijven nog even in de medische sferen. Zondagnacht kreeg ik last van kiespijn. Dus maandagmorgen hing ik in de telefoon voor een tandarts. Deze waren gelukkig wel open.

Er werd een ontsteking geconstateerd en de tandarts stelde een wortelkanaalbehandeling voor inclusief kroon, en de hele rimbim. Kostenplaatje, .... laat maar zitten, maar alternatief was trekken. En daar zat ik dan met een kiespijn.
"But you have a very good insurance coverage. Most other clients won't get anything back from there insurance company." was het verbaasde antwoord van de assistente toen ik meldde dat ik het veel geld vond. Wat bedoelde ze met "good insurance" Goed voor de tandarts?

Na ruim anderhalf uur in de praktijk van de tandarts kon ik weer vertrekken. De behandeling viel mee qua pijn. Ze spuiten hier veel.

Echter de tand heelt en de pijn is inmiddels een stuk beter, maar de pijn in mijn portemonnee is nog steeds voelbaar ;-)

Emergency care

Jelle klaagde al een paar dagen over een beetje oorpijn en wij trachten dit met wat huismiddeltjes te beteugelen. Echter zondagmorgen kwam hij kreperend uit zijn bed. Hoofdpijn, oorpijn, doof. Het ging niet meer en het werd een ontsteking.

Tot nog hadden wij nog geen succes gehad in het vinden van een dokter. Een bedrijf zou ons hierbij helpen, maar had nog geen lijst met praktijken doorgegeven. Wij  hen bellen, ze zijn tenslotte 24/7 bereikbaar. Bereikbaar waren ze wel dus, maar geen hulp. Maandag waren wij de eerste.

Daar zaten we dus op zondagmorgen op zoek naar een dokter.
Gelukkig bracht collega Martijn een een oplossing. Hij had inmiddels ervaring op gedaan met de medische wetenschap in de US en gaf ons het telefoonnummer van een kliniek die in het verzekeringspakket zat. SHARP.

SHARP bleek meer een soort mini ziekenhuis of polikliniek dan een huisarts en zij hadden meerdere centra in San Diego en zowaar een met emergency.

Na een telefoontje kwamen we daar terecht. Toen kwam de puzzel van de verzekeringen. De summiere documentatie van ASML was onvoldoende om te bepalen wat er in het pakket zat, maar daar was mijn Social Security Number. Toen gingen de deuren open. Wij werden met alle egards behandeld. Schijnbaar hebben wij een goede verzekering. De zuster kwam, en informeerde wat de klachten waren. Vervolgens zaten wij 45 minuten in een ziekenhuiskamertje te wachten.

Toen kwam de dokter. Hij lachte, keek in het oor: "Ah too much surfing". Receptje en met 1 minuut was hij klaar.

Recept voor oordruppels opgehaald bij de Pharmacy. Deze hebben ze hier veel en zijn altijd open. We konden gaan druppelen.

Inmiddels is het dinsdag en Jelle voelt zich weer beter. Hij mag echter een week niet zwemmen van de dokter.

Onze nieuwe bolide

In Amerika begin je niets zonder auto. Daarom werd ik alle dagen naar Cymer gebracht en weer opgehaald. In eerste instantie alleen, later samen met mijn collega Martijn die hier in de buurt woont.

Onze buren hadden 4 auto's en zij wilden er graag een verkopen. Dit is een win-win situatie en dus  wij zijn nu de trotse eigenaar van een Subaru Forester uit 1999 All-Wheel-Drive. Er zitten wat gebruikers sporen op en het is al een oud beestje. Hij is wit. Heeft alleeeen maar in de garage gestaan en op de snelweg gereden. Hij heeft een handgeschakelde versnelling. Iets wat hier een uitzondering is. Maar het belangrijkste: hij rijdt en hier zal ik dus aankomende periode heen en weer pendelen tussen huis en Cymer: 12 kilometer enkele reis.

We hebben er ook een fietsendrager bijgekregen en er zitten dakdragers op. We kunnen dus ook met de fietsen weg of met een surfplank naar het strand.

De dubbele garage is nu vol

PS. Ons ANWB lidmaatschap geldt hier ook voor de AAA. Wij zijn lid tot 31 december 2011

Brood

Amerikanen houden van zoet brood. Gewoon brood smaakt naar cake. Je kunt brood met minder suiker kopen, maar dat is nog steeds veel met wat wij gewend zijn. Brood zoals wij dat in Nederland kennen is niet te koop bij de supermarkt om de hoek.

De oplossing: Een broodbakmachine. Freke heeft er een besteld bij Amazon.com en donderdag werd hij geleverd.
Het model was ons wel bekend. Exact gelijk als die wij in Eindhoven hebben. Echter sommige toetsen zijn gekleurd en de netspanning is 110 V.

Freke had de belangrijkste ingrediënten gevonden. (Witbrood)meel en gist.

Donderdagavond alles in de kom. Gelukkig kende ik het Nederlands recept uit mijn hoofd, want in het Amerikaanse boekje stond 1/4 cup suiker in plaats van de 1 eetlepel die ik mij herinnerde.

De volgende morgen hing er een heerlijke geur van gebakken brood in huis. Wij hebben heerlijk ontbeten en gelunch. Echter, in Eindhoven bliefden onze jongens het pittenbrood van Pa en Ma niet. Hier was het anders en was een brood wel een beetje te weinig. Nu dus de volgende uitdaging: Op zoek naar pittenmeel.

Saul

Saul is geweest. Elf uur in plaats van de afgesproken acht uur, maar hij was er wel. Hij heeft verschillende klusjes gedaan, maar is nog niet klaar.

Op de een of andere manier kun je geen afspraak maken met Amerikanen. Komt er iets tussendoor, dan komen ze gewoon niet en kun je weer bellen. Vandaag heeft hij drie dingen gemaakt. Maandag komt hij voor de rest (of niet). Plannen van dingen wordt zo moeilijk.

Gelukkig hebben Freke en de jongens vanmiddag nog wel naar het strand van La Jolla kunnen gaan. Met de body boards in de branding. Toen Freke mij kwam halen lag de auto weer vol zand.

Wij hebben een auto gekocht van de buurman. Morgen vindt de overschrijving plaats bij de lokale ANWB, maar daarover morgen meer.

Sea World

Voor hen die ons trachtten te bereiken op Freke's verjaardag, wij waren naar Sea World. Dit is een dolfinarium in San Diego maar dan groter en wereld beroemd. Al hadden wij er van te voren nog nooit van gehoord.

Sea World is bekend van zijn dolfijnen, zeeleeuwen, otters en Orka shows. Ze hebben een aantal stadions waar er de hele dag shows worden gegeven. Heel indrukwekkend. Zelfs Gijs, Jelle en Harm waren er stil van en dat gebeurd niet vaak. Amerikanen weten zeker hoe ze een spectaculaire show moeten maken. En omdat foto's meer zeggen dan tekst. Hier wat plaatjes:

Dolfijnen show "Blue Horizon"

Beestjes en boompjes:

Orka show

 Toevalstreffer

Ik ben flink verbrand in mijn nek. De hele tijd zitten met de zon in mijn rug.

Pinguins met straf

De laatste show was om 20:30. Weer een Orka show. Is er geen vakbond voor Orka's?

De uitkijktoren was voorzien van lampjes. Harm zag meteen: Dat is de Amerikaanse vlag:

De dag eindigde met vuurwerk ter ere van Freke's verjaardag.

En dan vergeet ik nog de attracties, aquaria en zeeleeuwen.

Verder wilde ik nog iedereen bedanken voor de vele felicitaties, kaartjes, telefoontjes, mailtjes, facebook berichtjes.

Groeten uit San Diego.

Groeten uit San Diego

Vandaag zijn we naar Old Town geweest. Hier is San Diego ooit begonnen. Een soort Western Orvelte met veel toeristen, winkeltjes, restaurantjes etc.

Ook vind je hier de Nederlandse roots van San Diego terug, of sla ik nu de plank volledig mis:

Old town is een (nagebouwd) Mexicaans dorpje. Hier wat foto's:

Granaatappel (dachten we)