Three Rivers

Eerste week van april is het hier voorjaarsvakantie. Mooie gelegenheid om het land in te trekken. Sequoia/Kings canyon en Yosemite stonden op het programma. Dat ligt hier namelijk om de hoek.

Na acht uur rijden kwamen wij bij het eerste hotel aan in Tree Rivers, bij ingang van het Sequoia National Park. Een frisse neus halen bij een lokaal stuwmeer.

Seaport Village Busker Festival

Vierentwintig maart. Een graad of 23, lekker zonnetje. Lekker naar het jaarlijkse Seaport Village Busker festival. Dit is een evenement in Seaport Village, SD Downtown, waarbij allerlei straatartiesten hun kunsten vertonen.

Het was gezellig druk in het toeristische Seaport Village aan de San Diego Baai. Eerste performer was een vuureter/degenslikker, met uitgegroeid rood geverfd haar.

Daarna kwamen de wapens. Nadat was vastgesteld door iemand uit het publiiek dat dit een echt zwaard was, werd deze verobert:

Naast 1 zwaard kon hij ook 4 zwaarden en de achteras van een T-Ford in zijn slokdarm steken. Multifunctioneel dus.

Daarna kwamen bij Pogo Fred terecht. Deze was een alleskunner op een Pogo Stick. (sprinkstok). Hij kon op zijn Pogo Stick van 3 meter hoog door een tennisracket kruipen:

De tweede arm is het moeilijkst

De volgende kon vooral praten, voordat hij uiteindelijk bovenop de ladder stond om zijn kunstje te vertonen had  hij al twintig minuten gepraat zonder iets te doen.

De laatste Bob was een artiest die op een stapel van vijf cilinders kon staan, maar voor hij zover was, waren er alweer 20 minuten voorbij. Onder andere om op zijn driewieler te komen:

Al met al  veel lol gehad aan het water in de zon.

Op naar huis.

Visserslatijn

Rob vond een Groupon. Zeevissen en met vijf enthousiaste collega's gingen wij een halve dag "zeevissen". Alles hier is "groter en beter". Zo ook een halve dag. Die duurt van 's morgens 9 uur tot en met 's middags 4 uur. Gelukkig hadden wij geen hele dag geboekt.

Om 8:30 stonden wij aan de kade in Mission Bay bij de Chubasco II (waar Chubasco I was, weet ik niet) en gingen aan boot. Om 9 uur vertrokken wij "naar de haaien".

Wij visten met "levend aas". In ons geval betekende dat Anjovis. Midden op de boot stond een groot "aquarium" vol met deze kleine visjes. Het vangen van deze visjes moest met de blote hand wat een kunst op zich was (ze zaten niet stil).

Als je er dan een aan de haak had geslagen, daalde hij af (eventueel met een stukje inktvis) naar een diepte van 1600 ft. Daar waar de rockvissen zitten. Dan was het wachten.

Soms had je beet. Soms trok je gewoon iemand aan de andere kant van de boot in het water.

Gelukkig kon die er nog om lachen!!

Elke drie-vier minuten moest je de haak even binnen halen, omdat je aas kapot was. En ja soms nam je een grotere vis mee naar boven.

Tegen de middag kwam eindelijk de zon door 

Uiteindelijk was de eindstand (van wat ik nog weet)

Rob:          7 vissen + een batray (mocht niet mee)
Thijs:         3 vissen
Johan:        3 vissen, waarvan twee ondermaats
Meindert:   1 vis
William:     1 vis (waar zowaar een fileetje van 1x2 cm van overbleef)

Achteraf hadden we beter de anjovis kunnen opeten.

2 seconden "beroemd"

Woensdag kwam een collega naar mij toe. "Johan, wist jij dat je gisteren op TV was?" Niet dus. Dus meteen op internet zoeken of ik het filmpje kon vinden. En jawel. In het archief van CBS8 stond een reportage van een Mountain Lion (Poema), die was gezien in 4S Ranch. Een natuurgebied waar ik regelmatig tijdens mijn middagpauze een rondje hardloop.

"Environmental Alert" ?

Volgende keer maar wat harder lopen.

Volledige reportage:

http://www.cbs8.com/story/21585405/search-for-mountain-lion-in-4s-ranch-turns-up-empty

San Diego Half Marathon: De analyse

10 Maart. De dag was daar!! 's Nachts de klok verzetten. Zomertijd. Om 5 uur (4 uur) je nest uit om 6 uur (5 uur) de auto in. Marie Jose oppikken en dan iets voor  half zeven bij de start van de halve martelton vlakbij het Petco Stadion Down Town San Diego.

7:18 starten startte de eerste wave. Daarna lopen. Eerst voorbij de haas van 1:40 en dan aansluiten bij de haas van 1:35. Een lekker tempo.

Echter op 9 mijl ging meneer de haas wat drinken langs de kant. Ik denk dus even rustig aan. Komt er een compleet verse haas langs gesneld de Washington street omhoog. Voor hen die niet bekend zijn in San Diego. Het parkoer is redelijk vlak. De enige lange klim van een mijl is dus "De Washingtonstreet". Dit was een te grote mentale klap en ik moest afhaken.

Het laatste stuk ging weer bergafwaarts. Van 10 - 13.1 mijl was het weer naar beneden, richting de finish in het gaslamp quarter.

Hehe we zijn er 1 uur en 37 minuten later

Intussen waren Freke en Marie-Jose ook gestart in wave 15 als de "Dutch Divas from San Diego". Beide hadden ook hard getrained voor deze halve Marathon.

Thijs had onderweg een paar posten aangedaan. Hierboven is ergens halverwege

. 

Dit is bij de finish. En als je goed kijkt zie je Johan tussen het publiek staan. Die man met de rode trui aan.

Met de finish waren er weer 13.1 mijlpalen bereikt en tijd om dit te vieren. 's Avonds bij de Cheescake factory alle verbrandde calorieen er weer aangegeten.

I

The day before ....

Zondagmorgen 3/10/13 om 7:18 start the de San Diego Half Marathon. Freke en Marie-Jose trainen hier al voor, vanaf de zomervakantie vorig jaar.

De hele week al het gesprek van de dag in huize van de Camp en Neerhof. Vandaag werden wij verwacht op de "Broadway Pier" om het BIB nummer op te halen.

Twee weken geleden hadden de dames al het parkoer per fiets verkend, echter ze waren fout gereden en hadden de "Washingtonstreet", het punt waar de klim begint gemist. Toch maar goed lopen morgen !!

Nadat wij de organisatie hadden gevrijwaard van enige aanspraak die wij zouden kunnen gaan doen. Met andere woorden het tekenen van de waiver moesten wij ons door de merchandise heen worstelen naar het einde van de pier waar de BIB en shirts werden uitgereikt

Gelukkig was er nog een aardige hardloper die ook wel een foto van ons drieeen wilde maken:

Nu vanavond vroeg naar bed. Morgen om half zeven bij de start. En de klok gaat een uur vooruit :-((