Vandaag vlogen wij terug naar Amsterdam. Om 8:45 vertrokken wij bij het hotel
Terugreis liep voor de rest voorspoedig. Vrijdagmorgen 9 uur stonden wij weer geradbraakt op schiphol.
donderdag 30 juni 2011
Househunting San Diego Dag 5
De terugreis.
Vandaag vlogen wij terug naar Amsterdam. Om 8:45 vertrokken wij bij het hotel
Vandaag vlogen wij terug naar Amsterdam. Om 8:45 vertrokken wij bij het hotel
woensdag 29 juni 2011
Househunting San Diego Dag 4
Tijd voor Sightseeing. Vandaag gaan we naar SD Downtown om te kijken wat er daar allemaal te doen is. We gaan via de trolley vanuit het Qualcom stadion. Konden we meteen kijken waar Rob terecht zou komen.
Eerst door de IKEA. Nou als je heimwee hebt, moet je hierheen. Exact gelijk aan de IKEA in Son. Alleen accepteerden ze de Family Card niet (European? Isn't it).
Terug op de parkeerplaats vroegen we aan iemand waar we de trolley konden vinden. Dat wilde hij wel vertellen, mits we met zijn vrouw zouden praten. Zij was namelijk Nederlandse, hoe toevallig.
Hierna werd de weg gewezen naar het Qualcom stadion. Er zat een dame achter een tafeltje kaartjes te kopen. Hiermee de trolley ingestapt en vervolgens bij de haven uitgestapt.
Een man met een fietstaxi heeft ons vervolgens naar seaport village gefietst. Onderweg vertelde hij honderduit over San Diego. Een foto in de baai was niet mogelijk omdat de batterij op was.
's avonds kwamen we moe en verbrand in het hotel aan. Nu toch maar een het zwembad proberen.
Eerst door de IKEA. Nou als je heimwee hebt, moet je hierheen. Exact gelijk aan de IKEA in Son. Alleen accepteerden ze de Family Card niet (European? Isn't it).
Terug op de parkeerplaats vroegen we aan iemand waar we de trolley konden vinden. Dat wilde hij wel vertellen, mits we met zijn vrouw zouden praten. Zij was namelijk Nederlandse, hoe toevallig.
Hierna werd de weg gewezen naar het Qualcom stadion. Er zat een dame achter een tafeltje kaartjes te kopen. Hiermee de trolley ingestapt en vervolgens bij de haven uitgestapt.
Een man met een fietstaxi heeft ons vervolgens naar seaport village gefietst. Onderweg vertelde hij honderduit over San Diego. Een foto in de baai was niet mogelijk omdat de batterij op was.
's avonds kwamen we moe en verbrand in het hotel aan. Nu toch maar een het zwembad proberen.
dinsdag 28 juni 2011
Househunting San Diego Dag 3
Na de huizenjacht, op scholenjacht. Eerst ging onze relocation consultant een rondje bellen langs scholen en kantoren. Daarom gingen Freke en ik op de bonnefooi bij Cymer langs om te kijken waar we het nu allemaal voor deden.
Rondleiding door cleanrooms, koffie. Rond 10:30 stonden we weer buiten. Katarina gebeld, maar zijn had met geen enkele school contact kunnen krijgen. Daarom gingen we zelf een rondje rijden.
Eerst naar Scripps Ranch High School Hier zou Gijs heen moeten
Er stond een deur open en wij kregen ook nog eens iemand te spreken. Ze waren heel behulpzaam. Echter de "enrollment" zou pas 22 Augustus starten en de school 6 september. Dus onze jongens hadden nog even vakantie. Wij hadden een enrollment package gescored en toen verder naar de volgende school. Marshall Middle School. Om deze te vinden kosten wat meer moeite. Er staat in de US niets aangegeven. Je moet alles op gevoel en straatnamen doen. De school was ook nog nieuw, dus hij stond ook niet in onze GPS. Na 30 minuten kregen wij hem in het oog terwijl hij op de kaart slechts een mijl verder was dan die van Gijs. Ook hier stond een deur open. Het kantoor was leeg. Na een paar keer vollek kwam er iemand. Ze hadden een meeting en de deur stond open voor de frissen lucht. Een paar korte anwoorden en twee foldertjes rijker togen wij een minuutje later naar buiten. De deur ging achter ons dicht, maar wij hadden ons doel bereikt.
Rondleiding door cleanrooms, koffie. Rond 10:30 stonden we weer buiten. Katarina gebeld, maar zijn had met geen enkele school contact kunnen krijgen. Daarom gingen we zelf een rondje rijden.
Eerst naar Scripps Ranch High School Hier zou Gijs heen moeten
Er stond een deur open en wij kregen ook nog eens iemand te spreken. Ze waren heel behulpzaam. Echter de "enrollment" zou pas 22 Augustus starten en de school 6 september. Dus onze jongens hadden nog even vakantie. Wij hadden een enrollment package gescored en toen verder naar de volgende school. Marshall Middle School. Om deze te vinden kosten wat meer moeite. Er staat in de US niets aangegeven. Je moet alles op gevoel en straatnamen doen. De school was ook nog nieuw, dus hij stond ook niet in onze GPS. Na 30 minuten kregen wij hem in het oog terwijl hij op de kaart slechts een mijl verder was dan die van Gijs. Ook hier stond een deur open. Het kantoor was leeg. Na een paar keer vollek kwam er iemand. Ze hadden een meeting en de deur stond open voor de frissen lucht. Een paar korte anwoorden en twee foldertjes rijker togen wij een minuutje later naar buiten. De deur ging achter ons dicht, maar wij hadden ons doel bereikt.
's middags rondgereden. Onder andere naar Old Poway geweest. Mooie oude geveltjes, met moderne winkels erachter. Verder een oud spoorlijntje en een leuk park.
Een van de winkeltjes was een knutselwinkel. Freke helemaal blij. Leuk en stempels en zo goedkoop. De mensen in de winkel waren ook heel aardig en bereid om ons te helpen. Ze gaven ook workshops. Freke neemt in ieder geval de stempels mee uit Ehv.
maandag 27 juni 2011
Househunting San Diego Dag 2
Om elf hadden wij een afspraak bij het eerste huis. Melanie kwam ons oppikken in de lobby om 10:30.
Zij vroeg wie zou rijden. Wij of zij. Nou wij hadden een Ford Mustang, maar die had zij ook en wat voor een. Convertible, 500 pk, rood, lederen bekleding. Een herrie zodat je bijna niet kon praten. (zij gebruikte dit als excuus om de telefoon niet op te hoeven nemen).
Eerste huis: Bingo. Dit was het helemaal. Groooooooooooot, zwembad, drie zitkamers, twee eetkamers, en drie badkamers, vier slaapkamers, een loft drie garages en de achterbuurman had een citroenboom met rijpe citroenen over de schutting hangen.
Tweede huis: Bingo. Weliswaar niet voor, maar wel voor mijn onfortuinlijke collega, die de week ervoor niet geslaagd was. Ook weer groooot. Vier slaapkamers, twee garages, maar wel een porch. Overal steen of hard houten vloeren. Precies wat ze wilden.
Katarina, onze relocation consultant weet vooral waar je goed kan eten. En zo belandden we bij een Vietnamees restaurant voor lunch. Melanie moest niet van Vietnamees hebben, maar zij heeft wel de rekening betaald.
Wel een aanrader. Ergen bij de Black Mountain road en de Mira Mesa Boulevard. Lucky Seafood oid. Er zat ook een winkel bij.
Derde huis: Was nog bewoond. De mensen zaten midden in de verhuizing. Een enorme rotzooi. Overal lag wat. Dit huis had vijf slaapkamers. Ze hadden de enkele garage tot slaapkamer omgebouwd. Iets wat je meer ziet als een huis vijf slaapkamers heeft. Ook dit huis was weer huge. De achtertuin was wel diep, of beter gezegd hoog. De eerste vijf meter was teras, daarna ging het steil omhoog waarbij de achterburen tien meter hoger woonden.
Vierde huis zat in een gated community. We moesten langs een portier en vervolgens met de Mustang van Melanie een lange weg vol drempels volgen. Dat was dus na elke drempel weer herrie als Melanie weer optrok. Het huis stond al leeg. De huizen stonden dichter bij elkaar. Wij kozen toch voor de pool.
Al met al een zeer succesvolle dag.
Zij vroeg wie zou rijden. Wij of zij. Nou wij hadden een Ford Mustang, maar die had zij ook en wat voor een. Convertible, 500 pk, rood, lederen bekleding. Een herrie zodat je bijna niet kon praten. (zij gebruikte dit als excuus om de telefoon niet op te hoeven nemen).
Eerste huis: Bingo. Dit was het helemaal. Groooooooooooot, zwembad, drie zitkamers, twee eetkamers, en drie badkamers, vier slaapkamers, een loft drie garages en de achterbuurman had een citroenboom met rijpe citroenen over de schutting hangen.
Tweede huis: Bingo. Weliswaar niet voor, maar wel voor mijn onfortuinlijke collega, die de week ervoor niet geslaagd was. Ook weer groooot. Vier slaapkamers, twee garages, maar wel een porch. Overal steen of hard houten vloeren. Precies wat ze wilden.
Katarina, onze relocation consultant weet vooral waar je goed kan eten. En zo belandden we bij een Vietnamees restaurant voor lunch. Melanie moest niet van Vietnamees hebben, maar zij heeft wel de rekening betaald.
Wel een aanrader. Ergen bij de Black Mountain road en de Mira Mesa Boulevard. Lucky Seafood oid. Er zat ook een winkel bij.
Derde huis: Was nog bewoond. De mensen zaten midden in de verhuizing. Een enorme rotzooi. Overal lag wat. Dit huis had vijf slaapkamers. Ze hadden de enkele garage tot slaapkamer omgebouwd. Iets wat je meer ziet als een huis vijf slaapkamers heeft. Ook dit huis was weer huge. De achtertuin was wel diep, of beter gezegd hoog. De eerste vijf meter was teras, daarna ging het steil omhoog waarbij de achterburen tien meter hoger woonden.
Vierde huis zat in een gated community. We moesten langs een portier en vervolgens met de Mustang van Melanie een lange weg vol drempels volgen. Dat was dus na elke drempel weer herrie als Melanie weer optrok. Het huis stond al leeg. De huizen stonden dichter bij elkaar. Wij kozen toch voor de pool.
Al met al een zeer succesvolle dag.
zondag 26 juni 2011
Househunting San Diego Dag 1
Freke en ik reizen van 26 juni tot en met 1 juli naar San Diego om een huis te zoeken. Door reizen hebben we effectief slechts 3 dagen. Vooruitzichten waar slecht. Een collega had een week eerder niets kunnen vinden.
Het hele weekend al contact gehad met de makelaar Melanie Buffington. Op zaterdag hadden we twee huizen. En zou Melanie op zondag bezoeken vanwege een open dag. De andere hadden we een afspraak om 11 uur op maandagmorgen.
Onderweg naar schiphol kregen we telefoon. Vliegtuig had twee uur vertraging. Dat zou uiteindelijk drie en een half uur worden en toen we om acht uur eindelijk in het hotel aankwamen waren we helemaal gaar.
Het hele weekend al contact gehad met de makelaar Melanie Buffington. Op zaterdag hadden we twee huizen. En zou Melanie op zondag bezoeken vanwege een open dag. De andere hadden we een afspraak om 11 uur op maandagmorgen.
Onderweg naar schiphol kregen we telefoon. Vliegtuig had twee uur vertraging. Dat zou uiteindelijk drie en een half uur worden en toen we om acht uur eindelijk in het hotel aankwamen waren we helemaal gaar.
maar we hadden wel een Ford Mustang
zaterdag 25 juni 2011
Hello Goodbye Party
Op 25 juni hebben wij een Hello-Goodbye party gevierd. Last minute bleek dat Gijs en Jelle beiden hun volledige klas hadden uitgenodigd, dus moesten we een week van te voren even alle zeilen bijzetten met betrekking tot de catering. Dit is allemaal gelukt dankzij PSV korfbal.
Al met al denk ik dat er 150 mensen zijn geweest. Wij hebben ervan genoten.
Gelukkig hebben wij de foto's nog; Dankzij onze fotografen hebben wij meer dan 350 foto's, zodat wij nog kunnen zien wie er waren.
Al met al denk ik dat er 150 mensen zijn geweest. Wij hebben ervan genoten.
Gelukkig hebben wij de foto's nog; Dankzij onze fotografen hebben wij meer dan 350 foto's, zodat wij nog kunnen zien wie er waren.
Een selectie van foto's kun je vinden in het webalbum:
vrijdag 10 juni 2011
Amerikaanse Pasfoto's
Voor het bezoek aan het Amerikaanse Consulaat in Amsterdam moeten wij Amerikaanse pasfoto's hebben. Deze zijn bijna gelijk aan de Nederlandse met het verschil dat het formaat vierkant is en de achtergrond wit.
Twee fotografen in Eindhoven kunnen deze foto's maken waaronder foto Amann. in Winkelcentrum Woensel. Vandaag met de familie dus naar WCW om deze foto's te laten maken.
Twee fotografen in Eindhoven kunnen deze foto's maken waaronder foto Amann. in Winkelcentrum Woensel. Vandaag met de familie dus naar WCW om deze foto's te laten maken.
Abonneren op:
Posts (Atom)