Zij vroeg wie zou rijden. Wij of zij. Nou wij hadden een Ford Mustang, maar die had zij ook en wat voor een. Convertible, 500 pk, rood, lederen bekleding. Een herrie zodat je bijna niet kon praten. (zij gebruikte dit als excuus om de telefoon niet op te hoeven nemen).
Eerste huis: Bingo. Dit was het helemaal. Groooooooooooot, zwembad, drie zitkamers, twee eetkamers, en drie badkamers, vier slaapkamers, een loft drie garages en de achterbuurman had een citroenboom met rijpe citroenen over de schutting hangen.
Tweede huis: Bingo. Weliswaar niet voor, maar wel voor mijn onfortuinlijke collega, die de week ervoor niet geslaagd was. Ook weer groooot. Vier slaapkamers, twee garages, maar wel een porch. Overal steen of hard houten vloeren. Precies wat ze wilden.
Katarina, onze relocation consultant weet vooral waar je goed kan eten. En zo belandden we bij een Vietnamees restaurant voor lunch. Melanie moest niet van Vietnamees hebben, maar zij heeft wel de rekening betaald.
Wel een aanrader. Ergen bij de Black Mountain road en de Mira Mesa Boulevard. Lucky Seafood oid. Er zat ook een winkel bij.
Derde huis: Was nog bewoond. De mensen zaten midden in de verhuizing. Een enorme rotzooi. Overal lag wat. Dit huis had vijf slaapkamers. Ze hadden de enkele garage tot slaapkamer omgebouwd. Iets wat je meer ziet als een huis vijf slaapkamers heeft. Ook dit huis was weer huge. De achtertuin was wel diep, of beter gezegd hoog. De eerste vijf meter was teras, daarna ging het steil omhoog waarbij de achterburen tien meter hoger woonden.
Vierde huis zat in een gated community. We moesten langs een portier en vervolgens met de Mustang van Melanie een lange weg vol drempels volgen. Dat was dus na elke drempel weer herrie als Melanie weer optrok. Het huis stond al leeg. De huizen stonden dichter bij elkaar. Wij kozen toch voor de pool.
Al met al een zeer succesvolle dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten