Social security nummer, ketjap en hagelslag

Vandaag zijn wij precies 3 weken in de States. Dit betekent dat de databanken van de immigratie en de sociale dienst inmiddels wel gesynchroniseerd zouden moeten zijn. Tijd dus om een Social Security Number (SSN) te gaan halen. Zonder SSN ben je helemaal niks in de US. Geen salaris (maar ook geen belasting) en geen US rijbewijs.

Katarina had een afspraak gemaakt bij het kantoor en 's middag togen wij er heen. Even wachten. Echter toen bleek dat Katarina zich een beetje had vergist met een ander stel. Wij zijn netjes getrouwd en moesten dus ook ons huwelijkscertificaat overleggen. Freke dus gauw naar huis en wij tijdrekken. Grondig controleren of alle gegevens goed waren overlegd en ingevuld. Moeilijke vragen stellen over de kinderen, werken in de US. (Dit heeft overigens wel opgeleverd dat Gijs er ook heen moet, wil hij met 15 1/2 voor zijn rijbewijs op kunnen.) De dame achter het loket werkte van harte mee: "Are you sure, please check it again?"
Na 40 minuten kwam Freke weer binnen geracet met het huwelijkscertificaat in het Nederlands.

Dus de dame achter het loket las het document in haar beste Dutch:

- "What is your date of mariage?
- "Nou, it stands right here, in the first line: Zeven april negentienhonderdentweeennegentig"

Lekker handig dus. Formulier werd gekopieerd en moest langs een officiële vertaler, die moest dan bevestigen dat wij inderdaad netjes getrouwd zijn. Niets ten nadele van de dame achter het loket, want zij was zeer meewerkend en zei dat ze het zo snel mogelijk probeerde te regelen. Het SSN zou een dag later komen, dit betekent waarschijnlijk dat Freke vrijdag niet haar Driving test kan gaan doen. Ik zou in ieder geval mijn SSN vrijdag kunnen gaan halen.

Afijn, rond 16:30 stonden wij weer buiten. Katarina wist nog wat leuke winkel om de hoek voor exotische boodschappen. De Ranch Market.

Wat vonden wij in de exotische market: Ketjap Manis, hagelslag (melk en puur), cacao en beschuit.

Ook hadden ze allerlei Nederlands mixen zoals Nasi Goreng.
Konden wij eens aan Katarina uitleggen wat je met hagelslag en beschuit moet doen. Ze kocht overigens een pak cacao. Zij vond de instant Amerikaanse chocomelk veel te zoet.
Overigens lag de prijs van de "exotische" produkten wat (veel) hoger dan wij gewend zijn van de AH. De ketjap was echter 3 dollar goedkoper dan die van Johan J. in Portland.